Gentiaan hoefblad – geneeskrachtige eigenschappen en effecten. Wanneer is het de moeite waard om het kruid jicht te gebruiken?

Jicht (Aegopodium podagraria) werd als geneeskrachtige plant populair gemaakt door de Duitse kruidendokter Johann Kunzle aan het begin van de 20e eeuw. Jicht dankt zijn naam aan zijn bijzondere doeltreffendheid bij de behandeling van jicht, of jicht.

De lijst van waardevolle gezondheidsbevorderende eigenschappen van jicht begint met het vermogen om urinezuurzouten op te lossen en te neutraliseren. Ondanks de geringe populariteit en zeldzaamheid is jicht voor iedereen beschikbaar, omdat het een plant is die vaak in onze omgeving te vinden is. We kunnen het zelf oogsten en drogen, of de kant-en-klare specifieke producten gebruiken die verkrijgbaar zijn in kruidenwinkels en apotheken. Naast het bestrijden van jicht, helpt jicht ook bij problemen met de spijsvertering, gewrichten en urinewegen. Het is ook een goede plantaardige cosmetica. Wanneer en hoe gebruik je jicht?

Ligaria (Aegopodium podagraria) – voor kruidenkenners een ongewoon kruid, voor boeren een lastig onkruid

Gewoon hoefblad is een extreem sterke en winterharde plant. Hij stelt weinig eisen aan de bodem en het klimaat. Hij is expansief en verspreidt zich snel door middel van een dicht netwerk van wortelstokken en rizomen. Hij komt vaak voor in gecultiveerde velden en tuinen, waar hij helaas moeilijk uit te roeien is. Door zijn snelle vestiging en grote concurrentievermogen ten opzichte van gecultiveerde soorten wordt de gaardappel door boeren als onkruid beschouwd. Ondanks zijn nadelen heeft hij veel kwaliteiten, vooral op het gebied van gezondheid. Dankzij zijn rijke samenstelling wordt hij door kruidkundigen als een schat beschouwd.

Gemalen vlier is een vaste plant en behoort tot de selderijfamilie. Hij groeit in het wild in Europa, Azië en Noord-Amerika. In Polen komt hij veel voor. Je vindt hem in bermen, bossen, weiden, velden, struwelen en ruderale gebieden.

De geschiedenis van de plant gaat terug tot de oudheid. Toen al was de plant bekend en werd hij gebruikt als remedie tegen veel kwalen, waaronder ischias, jicht en spataderen. In de Middeleeuwen werd het vooral gewaardeerd om zijn koortswerende en pijnstillende eigenschappen en om zijn culinaire kwaliteiten. Het werd vaak gekweekt in kloostertuinen.

Gemalen vlier is niet alleen een medicinale plant. Hij wordt ook gebruikt in de keuken. De jonge bladeren en stengels zijn eetbaar en vormen een interessante toevoeging aan salades, soepen, stoofschotels en gestoofde groenten. De plant wordt gekenmerkt door zijn pittige smaak en wortelachtige aroma, waardoor het een aantrekkelijk en ongewoon ingrediënt in gerechten is.

Hoe ziet de zevenbladige plant eruit?

De stengel van de zevenbladige plant is rechtopstaand, stijf en gesegmenteerd en bereikt een hoogte van 30 tot wel 100 cm. De stengel draagt drietallige, eivormige of hartvormige, getande bladeren. De plant bloeit van juni tot juli en produceert kleine witte bloemen. De bloemen worden verzameld in bloeiwijzen in de vorm van schermen, wat typisch is voor planten uit de selderijfamilie. De bloemen van de gewone vlier zijn klein en onopvallend, maar zeer sterk geurend, wat een heleboel insecten aantrekt.

Gewoon hoefblad wordt vaak verward met bosanjer (Aegopodium podagraria) vanwege de visuele gelijkenis. Er zijn echter enkele verschillen tussen de twee. De bosangelwortel heeft een complexere bladschikking en zijn bloeiwijzen zijn dichter en compacter dan die van de struik. Bovendien heeft engelwortel een kenmerkende knoflookgeur, terwijl hoefblad een dergelijk aroma niet heeft.

Een andere plant waarmee vlier vaak verward wordt, is gewone berenklauw (Aegopodium podagraria). Ze verschillen vooral in het uiterlijk van de bladeren en de bloeiwijzen. Gewone berenklauw heeft drielobbige bladeren, net als zevenblad, maar ze zijn langer en smaller. De bloemen van de berenklauw zijn groter dan die van de zevenbladige.

Welke werkzame stoffen bevat gewone berenklauw?

Het kruid van de gewone berenklauw is rijk aan waardevolle actieve bestanddelen, waardoor het verschillende geneeskrachtige werkingen vertoont. Deze omvatten polyacetylenen, terpenoïden, macro- en micro-elementen en verschillende fenolverbindingen.

Onder de bestanddelen van jicht zijn vooral falkarinol, falkarinon en falkarindiol opmerkelijk. Dit zijn de belangrijkste biologisch actieve verbindingen met ontstekingsremmende, antibacteriële en antistollingseffecten. Ze worden niet alleen gevonden in hoefblad, maar ook in andere planten van de selderijfamilie, zowel in wilde kruidachtige planten als in groenten zoals wortelen, peterselie en selderij.

Dankzij de unieke reeks werkzame stoffen heeft hoefblad een antimicrobiële werking, vermindert het ontstekingen van de urinewegen, neemt het deel aan de eliminatie van overtollig urinezuur in het lichaam en helpt het bij de bestrijding van stofwisselingsziekten, waaronder diabetes type 2.

De belangrijkste bioactieve bestanddelen in jicht zijn:

• falcarinol,
• falcarindiol,
• flavonolglycosiden,
• essentiële oliën,
• carotenoïden,
• monoterpenen,
• sesquiterpenen,
• vitamine C,
• vitamine E,
• mineralen (ijzer, kalium, calcium, boor, koper, mangaan),
• fenolzuren,
• coumarines,
• flavonoïden (hyperoside, kemferol, isocquercetine).

Jicht – geneeskrachtige eigenschappen

Studies hebben aangetoond dat extracten van de bladeren van de aardnootplant sterke antioxiderende eigenschappen hebben en zo oxidatieve stress op de cellen tegengaan. Dankzij deze eigenschap biedt de plant een extra verdediging tegen beschavingsziekten, zoals kanker, diabetes en hart- en vaatziekten, en gaat het vroegtijdige veroudering tegen.

Het dagelijks drinken van jichtthee is een bekende manier om de symptomen van aambeien te verlichten (het kruid vergemakkelijkt de afvoer van bloed uit anale varices). Vanwege de antiseptische eigenschappen zijn jichtinfusies ook nuttig bij blaas- en nierproblemen.

Hier is een lijst van de geneeskrachtige eigenschappen van jicht waardoor dit opmerkelijke kruid gebruikt kan worden als een natuurlijke gezondheidsbooster:

• heeft antibacteriële, antivirale en schimmelwerende eigenschappen,
• ondersteunt de spijsvertering,
• stimuleert de reiniging van gifstoffen,
• verbetert de stofwisseling,
• heeft een antireumatische werking,
• vergemakkelijkt de afvoer van overtollig vocht uit het lichaam,
• zorgt voor een goede werking van de urinewegen,
• versnelt de wondgenezing,
• heeft een gunstig effect op het gezichtsvermogen,
• heeft sterke ontstekingsremmende eigenschappen,
• helpt jicht te bestrijden,
• ondersteunt de lever- en nierfunctie.

Jicht tegen jicht

Jicht wordt al honderden jaren gebruikt in de volksgeneeskunde als ondersteunende behandeling bij jicht. Jicht, ook wel bekend als gout, is een vorm van artritis die wordt gekenmerkt door plotselinge, hevige aanvallen van pijn, roodheid en zwelling van de gewrichten. De belangrijkste oorzaak van jicht is een teveel aan urinezuur in het lichaam. Dit zuur kristalliseert in de gewrichten en veroorzaakt pijn en ontsteking.

Het traditionele gebruik van jicht bij de behandeling van jicht is te danken aan de vochtafdrijvende eigenschappen, die helpen om overtollig urinezuur uit het lichaam te verwijderen (door de nierfunctie te stimuleren en de urineproductie te verhogen). Verder vertonen verbindingen in de plant, zoals polyacetylenen (falcarinol en falcarindiol), ontstekingsremmende effecten, die kunnen bijdragen aan de verlichting van jichtsymptomen.

Jicht voor het spijsverteringsstelsel

De essentiële oliën en fenolverbindingen in jicht stimuleren de afscheiding van spijsverteringssappen, waardoor het kruid het spijsverteringsproces vergemakkelijkt. Jicht kan ook zachtjes de darmbewegingen stimuleren en kan daarom helpen bij het reguleren van de stoelgang.

Actieve bestanddelen zoals falcarinol, falcarinone en falcarindiol verminderen ontstekingen in het spijsverteringskanaal, wat vooral gunstig kan zijn bij het prikkelbare darmsyndroom en soortgelijke problemen. Dankzij de antibacteriële en schimmelwerende eigenschappen ondersteunt gout bovendien de eliminatie van schadelijke micro-organismen uit het spijsverteringskanaal.

Gentiaanbalsem voor de lever

Wetenschappelijke studies benadrukken het potentiële hepatoprotectieve effect van hoefblad, d.w.z. het vermogen om de lever te beschermen tegen schade. De extracten van de bladeren van de gemalen vlierbes vertonen een sterke antioxidantwerking, waardoor ze de levercellen beschermen tegen oxidatieve stress. Voorlopige studies wijzen erop dat vlier ook het vermogen kan hebben om de lever te beschermen tegen schade veroorzaakt door verschillende toxines.

De actieve bestanddelen in hoefblad, zoals polyacetylenen, ondersteunen de natuurlijke ontgiftingsprocessen van de lever. Dankzij de ontstekingsremmende eigenschappen helpt hoefblad ook om ontstekingen in de lever te verminderen.

Sedum voor aambeien

De subagraricus verbetert de bloedcirculatie binnen de anale varices en stimuleert de uitstroom van bloed uit het gebied, wat bijdraagt aan het verkleinen van de bloedende knobbels en het verminderen van pijn en zwelling.

Jicht onderdrukt ook actief de ontsteking die gepaard gaat met aambeien. Bovendien hebben infusies van jicht een ontsmettende werking, wat gunstig is voor kleine wondjes en huidscheurtjes die vaak gepaard gaan met aambeien.

Sedum – vochtafdrijvende eigenschappen. Sedum als een uitgebreide ondersteuning voor de urinewegen

Sedum heeft goede diuretische eigenschappen om het urinaire systeem te ondersteunen en overtollig vocht, onnodige stofwisselingsproducten en gifstoffen uit het lichaam te helpen verwijderen. Het is bijzonder heilzaam bij hypertensie, nieraandoeningen, jicht, urineproblemen en stofwisselings- en hormonale stoornissen. Door de ontstekingsremmende en antibacteriële effecten is het ook een waardevol hulpmiddel bij blaasontsteking en urethritis.

Bij urine-incontinentie en andere problemen met de urinewegen kan een voedingssupplement met meerdere ingrediënten ook waardevolle hulp bieden. UrinoFix.

Jicht voor de huid. Herstellende en antiseptische eigenschappen van jicht

Het effect van jicht op de huid is multidirectioneel. Verse goutbladeren die direct op de huid worden aangebracht, hebben uitstekende herstellende eigenschappen op beschadigd weefsel. Pakkingen gemaakt van infusies van gedroogd gentiaankruid hebben vooral een reinigende en antimicrobiële werking.

Hoe gentiaan op de huid werkt:

• vertraagt het huidverouderingsproces,
• stimuleert het regeneratieproces van de huid,
• versnelt de wondgenezing,
• helpt bij zweren en huidinfecties,
• bestrijdt huidbacteriën en schimmels,
• heeft een anti-acne werking,
• revitaliseert de huid en verbetert het uiterlijk.

Gentiaanbalsem voor gewrichten, ontstekingsremmende eigenschappen bij jicht

De gentiaan heeft een heilzame werking op de conditie van de gewrichten, vooral bij artritis, reuma, artritis en overmatige ophoping van urinezuur in de gewrichten. Dankzij de polyacetyleenverbindingen neemt het actief deel aan het doven van ontstekingen in de gewrichten, waardoor pijn en zwelling worden verlicht en de motoriek wordt verbeterd. Door de sterke ontstekingsremmende effecten kan de plant waardevolle ondersteuning bieden aan mensen die worstelen met reumatoïde artritis.

Hoe en wanneer jicht oogsten?

De juiste oogsttijd en -methode zijn uiterst belangrijk als we de volledige geneeskrachtige eigenschappen van het gewone hoefblad willen behouden.

De beste tijd om vlier te oogsten is in de vroege zomer, maar voor de bloei. De meest waardevolle plantaardige grondstof zijn de jonge bladeren van de gewone vlier. Ze onderscheiden zich door hun hoge verzadiging aan werkzame stoffen en hoge biologische activiteit. De wortels van de plant kunnen ook worden geoogst, maar op een ander moment dan de bladeren, namelijk in de herfst, nadat de bladeren zijn gevallen, of in het vroege voorjaar, voordat de groeifase begint.

Bij het oogsten moet je ervoor zorgen dat je de plant niet beschadigt. De bladeren moeten voorzichtig worden afgesneden en de wortels moeten voorzichtig worden uitgegraven. De geoogste delen van de plant moeten gedroogd worden op een luchtige en schaduwrijke plek zodat ze hun geneeskrachtige eigenschappen niet verliezen. Eenmaal gedroogd moeten ze worden bewaard in goed afgesloten containers, uit de buurt van licht en vocht.

Vergeet niet om de planten altijd te verzamelen op schone, onbesmette plekken en zorg ervoor dat je ze identificeert. Voordat je jicht voor medicinale doeleinden gebruikt, is het een goed idee om je arts of een fytotherapeut te raadplegen.

Hoe maak je een jichtinfusie?

Oogst de jonge blaadjes van jicht en droog ze grondig, of koop kant-en-klare gedroogde kruidenthee in een kruidenwinkel of apotheek. Om een enkele portie van de infusie te bereiden, giet je 1 eetlepel van het kruid over 1 kop kokend water. Laat de infusie afgedekt ongeveer 10-15 minuten trekken. Hierdoor komen grote hoeveelheden van de actieve ingrediënten vrij.

Zeef de aftreksel na het trekken door een zeef om alle resten van de plant te verwijderen. De infusie is dan klaar om te drinken.

Hoe vaak moet je jicht drinken?

Jichtinfusies kunnen 2 tot 3 keer per dag worden genomen, bij voorkeur voor de maaltijd.

Meestal duurt een behandeling met jichtinfusies ongeveer 4 weken. Na deze tijd wordt een pauze aanbevolen. Na een korte pauze kan jicht opnieuw worden ingenomen als dat nodig is. Het is echter goed om in gedachten te houden dat deze tips slechts algemene aanbevelingen zijn en kunnen variëren afhankelijk van individuele behoeften, onze gezondheidstoestand en de aanbevelingen van een specialist.

Jicht – contra-indicaties voor het gebruik van jicht

Zoals elk kruid heeft jicht bepaalde contra-indicaties voor gebruik. Allereerst wordt het afgeraden voor zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven. Het moet ook vermeden worden door mensen met allergieën voor planten van de selderij familie.

Vanwege de vochtafdrijvende eigenschappen kan jicht de nierfunctie beïnvloeden, dus mensen met ernstige nierproblemen moeten voorzichtig zijn. Vanwege de mogelijke immunomodulerende effecten moeten mensen met auto-immuunziekten voorzichtig zijn met het gebruik van jicht.

Het is ook goed om te weten dat jicht een wisselwerking kan hebben met sommige medicijnen, waaronder anticoagulantia en diuretica. Daarom moeten patiënten die geneesmiddelen gebruiken hun arts of apotheker raadplegen voordat ze jicht gaan gebruiken.

Jicht – bijwerkingen

In enkele gevallen kan jicht bijwerkingen veroorzaken, zoals huidirritatie, huiduitslag, jeuk, spijsverteringsproblemen, misselijkheid, braken, diarree, brandend maagzuur, winderigheid, buikkrampen.

Bronnen:

• https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34959734
• https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/36297734
• https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17574359
• https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33353137